autor: Janelle Velina
(llco.org)
Międzynarodowy adwokat prawa karnego z Toronto i wieloletni krytyk Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), Christopher Black, opublikował ostatnio pracę pod tytułem ”Marx and International Law – A Perspective” [po polsku: „Marks i prawo międzynarodowe – perspektywa” – przypis tłumacza], którą można już przeczytać online na jego blogu. Tekst ten dostarcza spostrzeżeń na temat globalnego kapitału i omawia, w jaki sposób prawo międzynarodowe dla kapitału oznacza mechanizmy stosowane do utrwalania i kodyfikacji imperializmu, a także jak wpływa ono na światowe stosunki klasowe. Autor stwierdza: „To napięcie klasowe, zarówno w obrębie państw, jak i między nimi jest niezbędne do zrozumienia, jeśli chcemy pojąć prawdziwą naturę prawa międzynarodowego”. Black mówi też, że problem sprowadza się do tego, co zrobić z dominującą w skali globalnej potęgą militarną, którą są Stany Zjednoczone. W rzeczy samej, ONZ zostało wykorzystane przez Waszyngton „z pogwałceniem fundamentalnych zasad Karty Narodów Zjednoczonych”, w szczególności przeciwko tym narodom, które stały się celem amerykańskiej polityki zagranicznej i odmówiły wpuszczenia międzynarodowego, bazującego w USA kapitału do swoich krajów.
Przykłady wyraźnych naruszeń Karty Narodów Zjednoczonych obejmują między innymi sankcje gospodarcze, które są formą działań wojennych i zostały uznane przez Radę Praw Człowieka ONZ za nielegalne. Obecnie w Wenezueli, która zapewniapubliczną i powszechną opiekę zdrowotną, sankcje odbierają ludziom dostęp do artykułów pierwszej potrzeby takich jak leki. Nakładane przez Stany Zjednoczone kary mają na celu wywołać niepokój społeczny wewnątrz tych krajów, a także zapobiec rozwojowi, czy też ożywieniu ich gospodarek. Prowadzą one w ten sposób do niezliczonych śmierci wśród cywilówz powodu chorób i niedożywienia. Ma to na celu zwiększenie presji na państwa spoza strefy wpływów amerykańskiego Imperium, aby pozwoliły międzynarodowemu, amerykańskiemu kapitałowi opanować swoje rynki. Chociaż sankcje stanowią bardziej subtelną formę przymusu, są one tak samo skuteczne, o ile nie bardziej, jak ataki bombowe w niszczeniu kraju obranego za cel agresji i powodowaniu licznych strat wśród jego populacji. A jednak, mimo że jest to sprzeczne z prawem międzynarodowym, Stany Zjednoczone nadal bezkarnie nakładają te emgarga, a większość z nich odbywa się bez autoryzacji ONZ. Jednak niezależnie od tego, czy Rada Bezpieczeństwa ONZ wyrazi zgodę, sprzeczność tkwi w tym,że ONZ ostatecznie służy interesom USA. Delikatnie mówiąc, instytucja ta nie ma nic wspólnego z demokracją.
Jest to szczególnie widoczne po założeniu przez ONZ Międzynarodowego Trybunału Karnego w 2002 roku, który postawił w stan oskarżenia 39 znaczących, afrykańskich działaczy politycznych, którzy otwarcie krytykowali amerykańską politykę zagraniczną wobec swojego kontynentu. Związanych jest z nim również wiele innych, głośnych spraw przywódców, którzy sprzeciwiali się globalizacji i ponadnarodowemukapitałowi. Mowa tu na przykład o byłym prezydencie Jugosławii Slobodanie Milosevicu, którego zespół obrońców obejmował Blacka [autora pracy wspominanej w pierwszym akapicie – przypis tłumacza]. Black określa trybunał ONZ jako w istocie „trybunał wojskowy NATO” i nazywa go „sądem kangurowym” w październikowym wywiadzie. Nietrudno zrozumieć dlaczego, biorąc pod uwagę jak bezwstydnie MTK odmawia ścigania osób pokroju George’a H. W. Busha, George’a W. Busha, Colina Powella, Madeleine Albright, Tonego Blaira, Baracka Obamy, Billa Clintona, Hillary Clinton, saudyjskiej dynastii panującej, Benjamina Netanyahu, Paula Kagame, Nikolasa Sarkozy’ego i można by jeszcze długo wymieniać. Co więcej, Karta Narodów Zjednoczonych została również dostosowana w taki sposób, aby zawierała niesławną doktrynę „Responsibility to Protect” (w skrócie R2P, po polsku: „odpowiedzialność za ochronę”), zasadniczo usprawiedliwiającą imperialną interwencję militarną z powodów „humanitarnych”, dając w ten sposób imperializmowi nową „zasłonę dymną”.
To właśnie tutaj widzimy nową hierarchię narodów. Prowadzi to do pytania: biorąc pod uwagę istniejącewarunki materialne i stosunkispołeczne wewnątrz oraz pomiędzy narodami, jaka jest drogado ustanowienia sprawiedliwego porządku światowego? Co możemy zrobić, aby zakończyć rywalizację światowych potęg i tym samym położyć kres pędowi do wojny? Co możemy zrobić, aby zażegnaćzagrożenie nuklearnej zagłady i zbudować trwały pokój? Chociaż pozbycie się broni nuklearnej jest szczytnym celem, należałoby to zrobić na skalę światową i musiałoby to obejmować również pozbycie się przez Stany Zjednoczone swojego parasola nuklearnego, czego nie zrobią w najbliższym czasie. Tak długo jakStany Zjednoczone będą posiadały swój arsenał nuklearny i będą go używać do zastraszania krajów, które są celem ich polityki zagranicznej oraz planów zmiany reżimu, tak długokraje jak Korea Północna nie zrezygnują ze swojej broni jądrowej i zachowają ją w celu samoobrony. Jest to wszakże środek odstraszający przeciwko imperialistycznej agresji. Jednak gdy imperializm dobiegnie końca, broń atomowa nie będzie już potrzebna. Jest to mocny argument za radykalną reorganizacją światowego porządku wedle socjalistycznych zasad, z którymi wiąże się następujący podział światowego bogactwa: <”od każdego według zdolności, każdemu według potrzeb!”>
Źródła:
- Christopher Black (2018) – „Marx and International Law – A Perspective”, One Voyce of the World, pozyskano z https://christopher-black.com/marx-and-international-law-a-perspective/
- Dialectradio.co.uk (31 października 2018) – „Kangaroo Court: Toronto Criminal Lawyer Christopher Black on the ICC” [plik video], pozyskano z https://www.youtube.com/watch?v=7LXokpiOg58&t=1s
- Paul Dobson (14 listopada 2018) – „Maduro Calls on UN to Help Break US-led Blockade, Supply Medical Equipment”, Venezuelanalysis.com, pozyskano z https://venezuelanalysis.com/news/14147
- Karol Marks (1875) – „Critique of the Gotha Programme” [polski tytuł: „Krytyka programu Gotha” – przypis tłumacza], pozyskano z https://www.marxists.org/archive/marx/works/1875/gotha/ch01.htm
- United Nations Human Rights Council (22 grudnia 2014) – „27th regular session of the Human Rights Council (8 to 26 September 2014)”, pozyskano z https://www.ohchr.org/EN/HRBodies/HRC/RegularSessions/Session27/Pages/27RegularSession.aspx\