Czy pierwszoświatowcy odniosą korzyści z socjalizmu?

earthCzy pierwszoświatowcy odniosą korzyści z socjalizmu?

(polski.llco.org)

„Drodzy komuniści światła przewodniego…

Czy pierwszoświatowcy odniosą w ogóle jakieś korzyści z socjalizmu?”

Dziękujemy za list.

Socjalizm zaprowadzi do zaniżenia standardu życia ludzi w Pierwszym Świecie. Ludność Pierwszego Świata zarabia wiele razy więcej niż wynosi wartość ich siły roboczej. Zarabiają oni wiele razy więcej niż pociągnęła by za sobą egalitarna, ogólnoświatowa dystrybucja socjalistyczna. Pierwszoświatowe społeczeństwa mają więcej niż wynosi ich udział w ciastku. Żyją one z pracy Trzeciego Świata. W socjalizmie będą musiały zrezygnować ze swoich przywilejów, ze swojego życia w luksusie, opartego na wyciąganiu nadzwyczajnych zysków z Trzeciego Świata. Nowa Władza Niosących Światło będzie panować nad Pierwszym Światem, dopóki pierwszoświatowe społeczeństwa nie nauczą się żyć jako aktywni i produktywni członkowie [contributing members] globalnego społeczeństwa. Poniżej kilka korzystnych rzeczy, którą Nowa Władza Niosących Światło może zaoferować pierwszoświatowcom:

1. Zdrowsze życie. Nawet jeśli socjalizm pociągnie za sobą spadek w ogólnym standardzie życia ludności Pierwszego Świata, w pewien sposób życie pierwszoświatowych społeczeństw w socjalizmie – polepszy się. W socjalizmie, kapitalistyczny przemysł żywieniowy nie będzie miał wolnej ręki w ustalaniu diety społeczeństwa. Pierwszoświatowe narody, generalnie, nie przejmują się jedzeniem. Jednakże, żywność, którą spożywają może być niezwykle niezdrowa. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o fast foody i przekąski [snacks]. Doprowadziło to do najwyższych na świecie wskaźników otyłości wśród społeczeństw Pierwszego Świata. Socjalizm nie pozwoli na zaistnienie takiej sytuacji. Człowiek zostanie postawiony na pierwszym miejscu – przed zyskiem. Dlatego też nauka będzie regulowała żywieniowymi wyborami, do których ludzie będą mieli dostęp. Ponadto, socjalizm będzie zachęcał, a nawet wymagał wykonywania ćwiczeń, jako części pracy lub dnia szkolnego. W pracy i w szkole będzie wydzielony czas na wykonywanie programu ćwiczeń fizycznych. Ponadto – w socjalizmie – ludzie otrzymają opiekę zdrowotną. Prawo do opieki zdrowotnej należy traktować w socjalizmie jako prawo człowieka. Tak więc pierwszoświatowe społeczeństwa, nawet jeśli będą materialnie biedniejsze, będą prowadzić generalnie zdrowsze życie. Zdrowe społeczeństwo jest zaś szczęśliwsze.

2. Życie pełne sensu. Chińscy maoiści uważali, że ludzie mogą się zmienić. Maoiści silnie wierzyli w ludzką siłę. Chińskie społeczeństwo za czasów maoistów, jawi się jako gigantyczna szkoła maoizmu, w której używano wielu, złożonych praktyk, z których wszystkie miały na celu edukację i przemodelowanie całego społeczeństwa, zarówno przyjaciół jak i wrogów. Te złożone środki obejmowały swoim zakresem różne działania. Od krytyki i samokrytyki przed masami, do drużyn i szkolnych klas Myśli Mao Tse-tunga, aż po reformę pracy i więziennictwa. Reforma pracy polegała na wysyłaniu ludzi do ciężkiej pracy wśród mas, aby stali się skromni i uczyli się. Często stanowiło to receptę dla tych kadr komunistycznych, które działały jak despotyczni biurokraci przeciwko ludowi. Takie kadry były wysyłane na wieś by stać się skromnymi, by uczyć się jakie są problemy mas, i uczyć się od nich. To stara praktyka, rozpoczęta jeszcze przed Rewolucją Kulturalną, co najmniej w okresie Wielkiego Skoku Naprzód z końca lat ’50. Była także uskuteczniana, z ograniczonym sukcesem, w czasie kampanii, takich jak tzw. Ruch „Czterech Czystek” [Socialist Education Movement], poprzedzający Rewolucję Kulturalną. Rewolucja Kulturalna podniosła jednak tą praktykę na nowy poziom. Całościowy system szkoleń kadrowych 7 Maja został stworzony na poziomie Rewolucji Kulturalnej jako część procesu rehabilitacji i resocjalizacji kadr poprzez pracę. Ponadto, począwszy od 1968, całe pokolenie czerwonogwardzistów zostało wysłane ku dołom by uczyć się od chłopów. Wielu z nich, w okresie 1968-1970 będzie uczestniczyło w radykalnym ruchu przywrócenia kolektywnej gospodarki na wsi. Tak samo, jak ci, którzy musieli stać się skromnymi i wymagali zresocjalizowania i zostali wysłani na chińską wieś, tak pierwszoświatowcy być może będą wysyłani na „globalną wioskę”, do Trzeciego Świata, by pracować dla i pośród prawdziwie uciskanych. Ten hipotetyczny proces nie może być postrzegany jako kara. Raczej będzie on końcem pustego, dekadenckiego i często nudnego, drętwego życia pierwszoświatowców. Zamiast niego, zostaną oni wysłani w przygodę, podczas której będą mogli na nowo odkryć siebie pośród mas Trzeciego Świata. Czy może być coś bardziej ekscytującego jak odkrycie samego siebie i tworzenie całkowicie nowego, sprawiedliwego świata? Kapitalizm ogranicza horyzonty ludzkie, socjalizm otworzy pierwszoświatowcom nowe możliwości. Za dobre życie nie powinno uważać się nieskończonej konsumpcji, lecz życie przygodą, kreatywność, ekscytację i czynienie dobra dla ludzkości. Kapitalizm oferuje brak sensu w życiu. Socjalizm oferuje nadanie mu sensu.

3. Przyszłość. Pierwszoświatowy styl życia nie jest przyjazny dla środowiska. Jeżeli pierwszoświatowe społeczeństwa będą nadal żyły w taki sposób, jak teraz, doprowadzą do zniszczenia nie tylko ich samych, lecz całej planety. Socjalizm pociąga za sobą bardziej przyjazne dla środowiska, wyważone relacje pomiędzy człowiekiem a przyrodą. Kapitalizm może zapewnić nam jedynie przyszłość, która jest ekologicznym piekłem. Socjalizm zapewnia szczęście i rozkwit przyszłym pokoleniom.

4. Pokój. Kapitalizm jest systemem, który generuje niezliczoną ilość wojen, prowadzonych dla zysku. Wielu pierwszoświatowców ginie w tych wojnach. Najgorszymi wojnami w tym stuleciu były I i II Wojna Światowa, wojny pomiędzy imperialistami, w których zginęło dziesiątki milionów ludzi, włączając w to wielu pierwszoświatowców. Socjalizm zagwarantuje, że nikt nie zginie w wojnie o zyski. Nikt nie zginie za podtrzymanie klasy pasożytów. Nikt nie zginie w bezsensownej wojnie. Socjalizm zapewni pokój, zamiast imperialistycznej wojny.

Niestety, te korzyści z socjalizmu nie uczynią z narodów Pierwszego Świata społecznej bazy dla rewolucji. Pierwszoświatowcy są, i nadal będą, najbardziej reakcyjnymi społecznościami na świecie w chwili obecnej. W socjalizmie nie chodzi o karę, chodzi o wyzwolenie. Nie możemy co prawda stać na stanowisku sentymentalizmu na naszej drodze do ustanowienia światowej sprawiedliwości. Niech nikt nie ma złudzeń, wyzwolenie ludzkości pociągnie za sobą zniszczenie pierwszo światowego stylu życia. Na końcu, po długim okresie, wyjdzie to nawet na dobre pierwszoświatowcom.

Leave a Reply